At work:

Deze week heb ik voor het eerst de inmiddels vertrouwde modekast op de redactie verruild voor de studio van een fotograaf die de door Catherine geselecteerde accessoires zou gaan fotograferen. De afgelopen paar dagen zag ik onze kast langzaam volstromen met allerlei tassen en zonnebrillen met relief. Pas toen ik de fotograaf een Chanel-tas in een bult meel zag drukken, waarna hij de intens mooie afdruk fotografeerde, begreep ik waarom. Volgens mij is het behoorlijk fraai geworden.

's Middags kwam een model dat na uitgebreide haar-, make-up- en nagelbehandelingen haar vingers vol exotische ringen geschoven kreeg. Een paar dagen daarvoor was het me al gebeurd dat ik nietsvermoedend met een klein Van Cleef & Arpels-tasje in de metro zat en op kantoor opeens bleek dat het voor $90.000 aan sieraden bevatte. Wat tijdens de shoot zelf overigens een schijntje bleek. Een Dior-mevrouwtje kwam persoonlijk twee hysterische knotsen van ringen afleveren en bleef gedurende de hele shoot toekijken hoe wij met handschoentjes de ringen aan de vingers van het model hingen. Na de shoot escorteerde ze de juwelen terug naar Dior. Ietwat overdreven, was mijn oordeel. Totdat me ter oren kwam dat ze respectievelijk $230.000 en $53.000 per stuk kosten.

De rest van de week draaide vooral om het in- en uitchecken van kleding. Stylist Sofia Achaval, notoir vanwege haar voorkeur enorme hoeveelheden kleding te bestellen en vaak niet te gebruiken, zorgde ervoor dat we zelfs buiten the fashion closet rekken op moesten stellen om al haar mannenkleding die ze Ashley Olsen zou gaan aantrekken (voor hooguit 2 a 3 foto's) te kunnen uistallen. Op de dag van de shoot zelf bleek de Olsen twin twee rekken van haar eigen kledinglijn The Row te hebben meegezeuld, en werd van onze eindeloze bergen kleding slechts een boxershortje en een jas gebruikt. Tijdens de twee dagen die volgden werden maar liefst vier stagiaires volledig in bedwang gehouden door het retourneren van de ongebruikte meuk.